22 października 2020 r. o godz. 11:00 Trybunał Konstytucyjny rozpozna wniosek grupy posłów dotyczący planowania rodziny, ochrony płodu ludzkiego i warunków dopuszczalności przerywania ciąży.

 

TK na swojej stronie internetowej komunikuje, że:

 
Trybunał Konstytucyjny dokona kontroli zgodności art. 4a ust. 1 pkt 2 oraz art. 4a ust. 2 zdanie pierwsze ustawy z dnia 7 stycznia 1993 r. o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży z art. 30 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej przez to, że legalizują praktyki eugeniczne w stosunku do dziecka jeszcze nieurodzonego, odmawiając mu tym samym poszanowania ochrony godności człowieka,

ewentualnie – w razie nieuwzględnienia powyższego:

art. 4a ust. 1 pkt 2 oraz art. 4a ust. 2 zdanie pierwsze ustawy z 7 stycznia 1993 r. o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży z art. 38 w związku z art. 30 i art. 31 ust. 3 oraz z art. 38 w związku z art. 32 ust. 1 i 2 Konstytucji przez to, że legalizują praktyki eugeniczne w zakresie prawa do życia dziecka jeszcze nieurodzonego oraz uzależniają ochronę prawa do życia dziecka jeszcze nieurodzonego od jego stanu zdrowia, co stanowi zakazaną bezpośrednią dyskryminację, oraz:

art. 4a ust. 1 pkt 2 oraz art. 4a ust. 2 zdanie pierwsze ustawy z 7 stycznia 1993 r. o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży (dalej: ustawa o planowaniu rodziny) z art. 38 w związku z art. 31 ust. 3 oraz w związku z art. 2 i art. 42 Konstytucji przez to, że legalizują przerywanie ciąży bez dostatecznego usprawiedliwienia koniecznością ochrony innej wartości, prawa lub wolności konstytucyjnej oraz posługują się nieokreślonymi kryteriami tej legalizacji, naruszając w ten sposób gwarancje konstytucyjne dla życia ludzkiego.

 Kwestionowane przez Wnioskodawcę przepisy określają tzw. przesłankę eugeniczną, czyli stan, w którym badania prenatalne lub inne przesłanki medyczne wskazują na duże prawdopodobieństwo ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia płodu albo nieuleczalnej choroby zagrażającej jego życiu.

Zdaniem Wnioskodawcy art. 4a ust. 1 pkt 2 oraz art. 4a ust. 2 zdanie pierwsze ustawy o planowaniu rodziny jest niezgodny z art. 30 Konstytucji przez to, że przepisy te legalizują praktyki eugeniczne w stosunku do dziecka jeszcze nienarodzonego, odmawiając mu tym samym poszanowania ochrony godności człowieka. W ocenie Wnioskodawcy zakwestionowany przepis umożliwia selekcję i pozbawianie życia ze względu na domniemane defekty ludzi, co w konsekwencji prowadzi do negacji wartości życia ludzkiego i zaprzecza godności człowieka. Wnioskodawca wskazuje, że praktyki eugeniczne mające na celu przeprowadzanie genetycznej selekcji przed urodzeniem są sprzeczne z godnością człowieka, zasadą niedyskryminacji z powodu dziedzictwa genetycznego, prawem do życia oraz stanowią zagrożenie dla innych praw jednostki.

Zdaniem Wnioskodawcy legalizacja zabiegu przerywania ciąży ze względu na duże prawdopodobieństwo ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia płodu albo nieuleczalnej choroby zagrażającej jego życiu nie znajduje dostatecznego usprawiedliwienia w sposobie rozstrzygnięcia konfliktu między obowiązkiem ochrony życia dziecka poczętego a wolnością kobiety i ochroną jej komfortu psychicznego. Kwestionowany przepis, zdaniem Wnioskodawcy, nie wpływa na ochronę kobiety ciężarnej, a stymuluje praktyki eugeniczne, ze względu na nieracjonalność w ustaleniu terminu dopuszczalności przerwania ciąży, tj. w przypadku wystąpienia prawdopodobieństwa upośledzenia bądź choroby dziecka poczętego przerwanie ciąży jest dopuszczalne aż do chwili osiągnięcia przez nie zdolności do samodzielnego życia poza organizmem kobiety ciężarnej, natomiast w sytuacji poczęcia dziecka w wyniku czynu zabronionego – do 12 tygodnia ciąży. Wnioskodawca podkreśla, że ochrona przed negatywnymi stanami emocjonalnymi, jakich mogłaby doświadczyć matka w pierwszej sytuacji, uznana została za wartość wyższą niż ochrona przed negatywnymi stanami emocjonalnymi doświadczanymi przez matkę w drugim przypadku.

Zakwestionowany przepis art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy o planowaniu rodziny w ocenie Wnioskodawcy, dopuszcza stosowanie różnicowania wartości życia ludzkiego, uchyla ochronę prawną płodu, a także w połączeniu z innymi przepisami ustawy o planowaniu rodziny tworzy system nacisku na przerwanie podejrzanej o defekt ciąży oraz wspierania i finansowania ze środków publicznych czynności nakierowanych na unicestwienie płodu.

W przypadku nieuwzględnienia wyżej przedstawionego zarzutu, Wnioskodawca formułuje zarzut niezgodności zaskarżonych przepisów z art. 38 w związku z art. 30 i art. 31 ust. 3 oraz z art. 38 w związku z 32 ust. 1 i 2 Konstytucji przez to, że legalizują one praktyki eugeniczne w zakresie prawa do życia dziecka jeszcze nie urodzonego oraz uzależniają ochronę prawa do życia dziecka jeszcze nie urodzonego od jego stanu zdrowia, co zdaniem Wnioskodawcy, stanowi zakazaną bezpośrednią dyskryminację. Zakwestionowany przepis dokonuje zróżnicowania płodów ludzkich pod względem ich ochrony. Wnioskodawca wskazuje, że w przypadkach występowania dużego prawdopodobieństwa ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia płodu albo nieuleczalnej choroby zagrażającej jego życiu następuje całkowite uchylenie ochrony życia płodu ludzkiego w stosunku do płodów pozbawionych cech embriopatologicznych, co stanowi wspieraną finansowo przez państwo legalizację „zamachów umyślnych na życie dziecka”. Ponadto, wskazane w przepisach ustawy o planowaniu rodziny przesłanki dopuszczalności przerwania ciąży różnicują zakres ochrony życia ludzkiego przed urodzeniem w aspekcie temporalnym. W zależności od tego, czy człowiek w fazie prenatalnej postrzegany jest jako zdrowy czy też dotknięty upośledzeniem albo chorobą, wskazana została inna długość okresu, w którym możliwe jest dokonanie przerwania ciąży. Zdaniem Wnioskodawcy zakwestionowany przepis dokonuje legalizacji selektywnego i umyślnego pozbawiania życia człowieka bez dostatecznego usprawiedliwienia koniecznością ochrony innej wartości konstytucyjnej, bowiem nie można uzasadniać aborcji eugenicznej ani względami poprawy jakości przekazywanej informacji genetycznej, ani też powodami społecznymi lub osobistymi, leżącymi po stronie rodziców dziecka.

Zdaniem Wnioskodawcy zakwestionowane przepisy naruszają zasadę proporcjonalności w zakresie prawa do życia, gdyż legalizuje wybiórcze i umyślne pozbawianie życia człowieka bez dostatecznego usprawiedliwienia koniecznością ochrony innej wartości konstytucyjnej. Uzasadnienie aborcji eugenicznej względami poprawy jakości przekazywanej informacji genetycznej, w ocenie Wnioskodawcy, jest wykluczone, podobnie jak usprawiedliwienie jej względami społecznymi lub osobistymi leżącymi po stronie rodziców dziecka. W takiej sytuacji dobrem chronionym byłoby przekonanie kobiety o ewentualnym zagrożeniu dla jej położenia materialnego lub relacji osobistych czy możliwości realizacji własnych potrzeb, praw i wolności.

Ponadto Wnioskodawca podkreśla, że kwestionowana regulacja określa znamiona przestępstwa przerwania ciąży, stypizowanego w art. 152 Kodeksu karnego. Przepis ten, stanowi w § 1 że „kto za zgodą kobiety przerywa jej ciążę z naruszeniem przepisów ustawy", musi umożliwić każdemu, w szczególności lekarzom dokonującym zabiegów przerywania ciąży, ustalenie i rozstrzygnięcie, czy przerwanie ciąży jest w danej sytuacji zagrożone sankcją karną czy też nie, a art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy o planowaniu rodziny nie określa adekwatnie i precyzyjnie znamion przestępstwa. Termin „duże prawdopodobieństwo ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia płodu albo nieuleczalnej choroby zagrażającej jego życiu” nie jest wystarczająco precyzyjnie określony w ustawie, co budzi wątpliwości co do zgodności kwestionowanej regulacji z art. 42 ust. 1 i art. 2 Konstytucji, które wymagają precyzyjnego formułowania przepisów o charakterze represyjnym. Zaskarżone przepisy, z uwagi na ich subiektywne uzasadnienie i niedookreśloność, zagrażają więc nie tylko dziecku, ale także lekarzowi, narażając go na nieuzasadnione ryzyko odpowiedzialności karnej, dyscyplinarnej, cywilnej i zawodowej.

 Trybunał Konstytucyjny rozpozna sprawę w pełnym składzie. Przewodniczący składu orzekającego - Prezes TK Julia Przyłębska, sprawozdawca - sędzia TK Justyn Piskorski.

https://trybunal.gov.pl/postepowanie-i-orzeczenia/komunikaty-prasowe/komunikaty-przed/art/11297-planowanie-rodziny-ochrona-plodu-ludzkiego-i-warunki-dopuszczalnosci-przerywania-ciazy

 

Pełną treść wniosku - opracowanego przez posła Bartłomieja Wróblewskiego - można znaleźć tutaj:

https://ipo.trybunal.gov.pl/ipo/view/sprawa.xhtml?&pokaz=dokumenty&sygnatura=K%201/20

 

W kontekście zbliżającej się rozprawy warto przypomnieć wypowiedzi Papieża Franciszka o aborcji (za portalem pl.aleteia.org):

   Człowiek nigdy nie jest „niepotrzebny”

    Niestety, tym co się wyrzuca nie jest jedynie jedzenie i niepotrzebne przedmioty, ale często same ludzkie istnienia, które odrzuca się jako „niepotrzebne”. Przerażające jest nawet myślenie, że są dzieci, ofiary aborcji, które nigdy nie ujrzą światła dziennego… [przemówienie do członków korpusu dyplomatycznego akredytowanych przy Stolicy Apostolskiej, 13.01.2014]

   Nienarodzone dzieci zawsze powinny być przyjęte

    Miłość do innych nie może być ograniczona tylko do wyjątkowych okazji, ale musi być stała w naszym życiu. To dlatego jesteśmy wezwani, na przykład, by chronić ludzi w podeszłym wieku, jak drogocenny skarb i z miłością. Nawet jeśli powoduje to trudności ekonomiczne i inne niedogodności, musimy ich chronić. To dlatego musimy dać wszelkie możliwe wsparcie chorym, także w stanie terminalnym. To dlatego nienarodzone dzieci zawsze powinny być przyjęte. To dlatego, wreszcie, życie zawsze ma być chronione i kochane, od poczęcia do swojego naturalnego końca. I to jest miłość. [katecheza podczas modlitwy Regina Coeli, 6.05.2018]

   Jesteśmy gorsi od Spartan

    Jako dzieci w szkole uczyliśmy się historii Spartan. Byłem porażony, gdy nauczyciel powiedział nam, że jeśli urodziło się zdeformowane dziecko, to zanosili je na szczyt góry i zrzucali w dół, tak aby to maleństwo nie przeżyło. Jako dzieci mówiliśmy: „Co za okrucieństwo!” Bracia i siostry, my robimy to samo z większym okrucieństwem, bardziej uczenie. [homilia podczas wizyty w San Giovanni Rotondo, 17.03.2017]

    Aborcja jest jak wynajęcie płatnego zabójcy

    Jak może być terapeutyczny, cywilizowany czy po prostu ludzki akt, który unicestwia nowo poczęte, niewinne i bezbronne życie? Pytam was: czy słuszne jest «likwidowanie» ludzkiego życia, by rozwiązać problem? Czy słuszne jest wynajęcie zabójcy, by rozwiązać problem? Nie można, nie jest słuszne «eliminowanie» ludzkiej istoty, choć małej, by rozwiązać problem. To tak jakby wynająć zabójcę dla rozwiązania problemu. [katecheza podczas audiencji środowej, 10.10.2018]

    To nie jest kwestia przekonań religijnych!

    Wiele razy jako ksiądz słyszałem obiekcje: „Powiedz mi, dlaczego Kościół sprzeciwia się aborcji? To jakiś religijny problem?” – „Nie, nie. To nie jest problem religijny” – „To problem filozoficzny?” – „Nie, to nie problem filozoficzny. To jest problem naukowy, bo tu chodzi o ludzkie życie i nie jest dozwolonym zabijać ludzkie życie, by rozwiązać jakiś problem” – „Ależ nie, współczesny sposób myślenia…” – „Słuchaj! W dawnym i współczesnym sposobie myślenia słowo «zabić» znaczy to samo!” [przemówienie do członków Włoskiego Stowarzyszenia Lekarzy Katolickich, 15.11.2014]

    By zrozumieć dramat aborcji, trzeba być w konfesjonale

    Po porażce aborcji też jest miłosierdzie. Jest to jednak bardzo trudne miłosierdzie, problemem nie jest bowiem ofiarowanie przebaczenia tylko towarzyszenie kobiecie, która zdała sobie sprawę, że dokonała aborcji (…) Bóg zawsze przebacza. Ale także matka musi zdać sobie sprawę z tego, co się wydarzyło. By dobrze zrozumieć dramat aborcji, trzeba być w konfesjonale. To jest coś straszliwego! [Konferencja prasowa na pokładzie samolotu podczas powrotu z ŚDM w Panamie, 27.01.2019]

    Aborcja nie jest sposobem na rozwiązanie problemu!

    Niestety, państwa i instytucje międzynarodowe promują również aborcję jako jedną z tak zwanych «podstawowych usług» w ramach pomocy humanitarnej. Smutno jest widzieć, jak proste i wygodne stało się dla niektórych odrzucanie życia jako sposobu na rozwiązanie problemów, które mogą i powinny być rozstrzygane na korzyść matki oraz nienarodzonego dziecka. [przesłanie do Zgromadzenia Ogólnego ONZ z okazji 75-lecia jej istnienia, 25.09.2020]

    „Przerwać ciążę” oznacza „zabić”

    Przemoc i odrzucenie życia — z czego zasadniczo się biorą? Ze strachu. Przyjęcie drugiego jest bowiem wyzwaniem dla indywidualizmu. Pomyślmy, na przykład, o momencie, kiedy odkrywa się, że życie, które ma się narodzić, jest naznaczone niepełnosprawnością, nawet poważną. Rodzice w tych dramatycznych przypadkach potrzebują autentycznej bliskości, prawdziwej solidarności, by stawić czoło rzeczywistości, przezwyciężając zrozumiałe lęki. Tymczasem często otrzymują pochopne rady, by przerwać ciążę, a to wyrażenie: «przerwać ciążę» oznacza: «zabić kogoś», po prostu (…) Ta, ten, którzy postrzegani są jako problem, w rzeczywistości są darem Boga, który może mnie wyzwolić z mojego egocentryzmu i umożliwić wzrastanie w miłości. Życie słabe wskazuje nam drogę wyjścia, drogę, by uchronić się przed egzystencją skoncentrowaną na sobie i odkryć radość miłości. (…) A co prowadzi człowieka do odrzucenia życia? Bożki tego świata: pieniądz - lepiej się go pozbyć, bo będzie kosztować - władza, sukces. To są błędne parametry oceniania życia. Co jest jedyną autentyczną miarą życia? Jest nią miłość, miłość, jaką kocha je Bóg! [katecheza podczas audiencji środowej, 10.10.2018]

    Dramat kobiety traktowany bardzo powierzchownie

    Jednym z poważnych problemów naszych czasów jest z pewnością zmodyfikowany stosunek do życia. Bardzo rozpowszechniona mentalność doprowadziła do utraty należytej wrażliwości indywidualnej i społecznej na kwestię przyjmowania nowego życia. Dramat aborcji przeżywany jest przez niektóre osoby ze świadomością powierzchowną, jakby niemal nie zdawały sobie sprawy z tego, jak wielkim złem jest ten akt. Wiele innych natomiast, choć przeżywa ten moment jako porażkę, uważa, że nie mają innej drogi. Myślę w szczególności o wszystkich kobietach, które poddały się aborcji. Dobrze znam uwarunkowania, które doprowadziły je do podjęcia tej decyzji. Wiem, że jest to dramat egzystencjalny i moralny. Spotkałem wiele kobiet, które nosiły w sercu blizny pozostawione przez ten ciężki i bolesny wybór. To, co się wydarzyło, jest głęboko niesłuszne [inaczej: niesprawiedliwe, krzywdzące]. Jednakże tylko wtedy, gdy zrozumie się to w prawdzie, można nie stracić nadziei. [List Ojca Świętego w sprawie ustanowienia odpustu w związku z Nadzwyczajnym Jubileuszem Miłosierdzia, 1.09.2015]

    Uznać znaczenie ludzkiego embrionu

    Jeśli nie uznaje się w samej rzeczywistości znaczenia człowieka ubogiego, ludzkiego embrionu, osoby niepełnosprawnej — by podać tylko kilka przykładów — trudno będzie usłyszeć wołanie samej przyrody. Wszystko jest ze sobą połączone. [encyklika Laudato si, 2015, punkt 117]

    Nie da się pogodzić troski o przyrodę ze zgodą na aborcję

    Ponieważ wszystko jest ze sobą powiązane, nie da się pogodzić obrony przyrody z usprawiedliwianiem aborcji. Niewykonalny wydaje się proces edukacyjny na rzecz przyjęcia osób słabych, przebywających wokół nas, które są czasami uciążliwe lub kłopotliwe, jeśli nie otacza się opieką ludzkiego embrionu, mimo że jego pojawienie się może być powodem trudności i problemów: «Jeśli dochodzi do utraty wrażliwości osobistej i społecznej na przyjęcie nowego życia, również inne formy otwarcia przydatne dla życia społecznego ulegają wyjałowieniu». [encyklika Laudato si, 2015, punkt 120]

    Integralność środowiska to też życie ludzkie od początku

    Niepokoi fakt, że gdy niektóre ruchy ekologiczne bronią integralności środowiska i słusznie domagają się ograniczenia badań naukowych, to niekiedy nie stosują tych samych zasad do życia ludzkiego. Kiedy dokonuje się eksperymentów na żywych zarodkach ludzkich, to często usprawiedliwia się przekroczenie wszelkich granic, zapominając, że niezbywalna wartość istoty ludzkiej znacznie wykracza poza stopień jej rozwoju. [encyklika Laudato si, 2015, punkt 136]

 

Obecny papież mówi o aborcji wprost, bez owijania w bawełnę, a jednocześnie potrafi osadzić ten dramat w szerszym kontekście losu ludzkiego oraz troski o całe Boże stworzenie. Warto znać jego argumenty.  

Nie wiedzieć czemu, wypowiedzi papieża Franciszka broniące życia ludzkiego od samego poczęcia i tym samym przeciwne aborcji nie są zbyt dokładnie relacjonowane ani obficie cytowane.

 

https://pl.aleteia.org/2020/10/20/to-tak-jakby-wynajac-zabojce-12-wyjatkowych-wypowiedzi-franciszka-o-aborcji/

 

--------------------------------

 

Dość zabójstw eugenicznych w Polsce!